Geçip Giden -Hüuu- Zamanları -Hüuuuu- Bir Yerlerde Bulsam

4 ayda bir güncellediğimiz blog ortamımız yayın hayatına aynı yavaşlığıyla devam ediyor ama ben ne yapayım?
Kocaelispor'un içler acısı hali can evimizden vururken Samsun, İzmir ve Elazığ'daki kutlamalara bakıp iç geçirir hale gelmişiz ki bu imreniş birkaç sezon önce Süper Lig'e çıktığımız günleri hatırlattığından dolayı o kadar. Körfezimiz için bizim layık gördüğümüz derece kesinlikle lig yükselmeyi başarı kabul etmez, Süper Lig'de kafaya oynamayı gerektirir, güçlü addedilen takımları iç sahada duman edip "Tüm gemiler Körfez'de batar" sloganını tüm Türkiye'ye kabul ettirmeyi gerektirir, takımdaki muhteşem yeteneklerin başına akbabalar üşüşmüş iken onlara yüksek "şak" sesli bir nah çekmeyi gerektirir, Europe Cup'ta çeyrek final rüyası görmeyi gerektirir.
Bu hayallerle yaşayan bir taraftar grubunun ligin son maçında Belediye Vanspor'la berabere kalarak ikinci (eski adıyla üçüncü) ligde kalmayı garantileyen bir takım hakkında ne söyleyebileceğini varın siz bana söyleyin.
Tüm TV'ler yine büyük takım çığırtkanlığıyla G.Saray'ın çöküşünü konuşuyorlar, yahu yemişim G.Saray'ı onların hiç değilse umudu var, bizde o da yok anasını satayım.
İşten güçten fırsat bulup Kocaelispor'un acısını iyice hissedebildiğim zamanlar hayalimde beni terk etmiş bir sevgili canlanıyor. 90'larda muhteşem günler geçirmişiz, Bendeniz, Harun Kolçak, Aşkın Nur Yengi, Sezen Aksu slowları dinlemiş, sarılıp uyumuşuz birlikte. İlk gençlik heyecanlarımız, ilk aşklarıymışız birbirimizin. Ergenlik bittiğinde beynin yapısı fiziksel olarak da değişiyormuş ya o duygusallığı, o derinliği yakalamak zor oluyormuş bir daha ama işbu yüzden unutması da zor oluyormuş ama ne gam?!
Unutmak isteyen kim ki?
Hele bir de o sevgiliyi var edebilecek tek dayanak hatıralar kalmışken. Hala herşey bitmiş değil evet lakin hal iyice Yeşilçam filmlerindeki doktor repliğine "100 bin lira lazım, madem yok, Allahtan ümit kesilmez" durumuna geldi ama yine ne gam?!
Hatıralara da Vali'nin, Bld.Başkanı'nın sahip çıkmasına gerek yok ya çok şükür. Ben hatırladıklarımla kalayım, sorana yine Kocaelisporluyum diyeyim, varsın "Kaçıncı ligdesiniz siz ya?" desinler.
Güzel olan sevgili değil, sevgili olan güzelmiş ya. Biz mutluyuz hala Körfezimizle. O amblemdeki Körfez depremden biraz yıpranmış olsa da burada hala. Hala Marina'da canlı müzik dinleyip çay içen aşıklar var. Az biraz futbol merakı olanlar da biliyor ki o çay içilen şehrin tamamını temsil eden sadece bir kulüp var; Körfez!
Biz onu Porsche Cayenne'le gezdiremesek de, altın takılarla süsleyemesek, en kral rezidanslarda oturtamasak da vefalıdır biliriz.
İki gönül bir olunca samanlık seyran olduğu sürece devam eder bu aşk, dedim ya hatıralara biz sahip çıkmışız zaten, daha iyi olursa ne ala, olmasa da ne gam?!