Aralık Kemeri

Aralık ayında Kemer'de eğitim ayarlayan zihniyete lanet olsun. Dışarı çıktığımızda gördüğümüz üç tane köpek, açık durumda olan birkaç esnaf, saat kulesi önünde top oynayan iki çocuk ve bir cami inşaatı.
Bir yeri insansız durumda iken tahlil etmek -özellikle de ilk defa gittiyseniz- çok daha sağlıklı sonuçlar verir. Örneğin İzmit'te Yürüyüş Yolu'na boşken bakmak lazım, eskiden buradan tren geçerdi "İçinden tren geçen şehir"di burası demek lazım. Güzel bir kız var mı çevrede diye düşünmeden, bisikletli herifin teki üstüme üstüme gelir mi demeden, yoksa burası köpek yürüyüş yolu mu? diye sormadan öylece yürümek lazım.
Kemer'e dönersek güzel ülkemin turizm anlayışının deniz ve güneşten ibaret olduğunun en açık göstergesi gibi sanki. Kemer'in Yerlisi diye bir kavram yok. Güzelim narenciye bahçeleri satılmış, her yeri oteller ve barlar kapatmış. Bana kalırsa kocaman bir hapishane gibi. Otellerdeki herşey dahil olayı da cabası. Otelden çıkmadan ömür boyu yaşamak mümkün. Buraların yaz döneminde Rusya'ya dönüyor olması da Rusların ne kadar sığ bir tatil anlayışına sahip olduklarını gösteriyor tabi, diğer alternatiflere göre daha ekonomik bir seçim olduğumuzu saymazsak. Karşıda görünen güzelim Tahtalı anlatılanlara göre çok fazla tercih sebebi değil. Bu arada Nefes filmi de burada çekilmiş, ben yeni duydum.
Peki bunca şey saydım ben yaz döneminde fırsat bulursam Kemer'e gitmeyecek miyim? Tabii ki gideceğim ama inan olsun bayıldığımdan değil.
İstemem yan cebime koy, hormonal şeyler bunlar bazen fazla kafa yormamak gerek. Benim de tatil anlayışım sığ imiş, evet.